Η σημαντική συμβολή του Carl Jung στην ψυχολογία του συνειδητού περιλαμβάνει και την αναφορά του στους όρους Εσωστρέφεια και Εξωστρέφεια ως ανθρώπινες εκφάνσεις, μιας και ήταν ένας από τους πρώτους που τις όρισαν.
Όπως είχε αναφέρει και ο ίδιος: "Υπάρχει μια ολόκληρη τάξη ανθρώπων οι οποίοι αντιδρώντας σε κάποια συγκεκριμένη περίσταση υποχωρούν λίγο πρώτα σαν να λένε ένα σιωπηρό «όχι» και μόνο μετά απ’ αυτή την αναμονή είναι σε θέση ν’ αντιδράσουν. Υπάρχει επίσης μια άλλη τάξη ανθρώπων οι οποίοι στην ίδια κατάσταση αντιδρούν άμεσα, φαινομενικά βέβαιοι ότι η συμπεριφορά τους είναι η σωστή. Μπορούμε, επομένως, να θεωρήσουμε ότι η πρώτη ομάδα χαρακτηρίζεται από μια κάπως "αρνητική" (σημ.συγγρ. επιφυλακτική) σχέση προς το αντικείμενο και η δεύτερη από μια "θετική" (σημ.συγγρ. ανοιχτή) σχέση.
Η πρώτη αντιστοιχεί στην εσωστρεφή στάση και η δεύτερη στην εξωστρεφή".
Όπως βλέπουμε, ο ορισμός των όρων αυτών από τον Jung είναι διαφορετικός από ό,τι θεωρούμε γενικά ότι αντιπροσωπεύουν (πχ. τρόπος ομιλίας, συμπεριφορά, κοινωνικότητα, τάσεις επικράτησης κ αυτοπεποίθηση κλπ). Αυτό που παρουσιάζεται στους ορισμούς του είναι ένα είδος Προορισμού και Κατεύθυνσης: Ο εσωστρεφής ερμηνεύει τις προσλαμβάνουσες και τον κόσμο γύρω του Υποκειμενικά, ενώ ο εξωστρεφής Αντικειμενικά.
Comments