Με τον όρο "ατομικό ασυνείδητο" ο Γιουνγκ αναφερόταν σε εκείνη την περιοχή που παραμένει άγνωστη στον εσωτερικό κόσμο του κάθε ανθρώπου.
"'Ο,τι συνειδητοποιούμε και το έχουμε ξεχάσει, ό,τι συλλαμβάνουμε με τις αισθήσεις, αλλά δεν σημειώνουμε στο συνειδητό νου, όσα νιώθουμε, σκεπτόμαστε, θυμόμαστε, επιθυμούμε και πράττουμε ακούσια ή δίχως ιδιαίτερη προσοχή, όλα τα μελλοντικά πράγματα που παίρνουν σχήμα και αναδύονται κάποτε στη συνείδηση, όλα αυτά αποτελούν περιεχόμενο του ασυνείδητου, μαζί με τις απωθημένες οδυνηρές σκέψεις και συναισθήματα".
Ταυτόχρονα, αναγνώρισε ιδιότητες που δεν βιώνει ο άνθρωπος ατομικά αλλά τις κληρονομεί από μια βαθύτερη και ευρύτερη επικράτεια την οποία ονόμασε συλλογικό ασυνείδητο, το οποίο διαμορφώνεται από τα ένστικτα και τα αρχέτυπα.
Όλα αυτά τα αναφέρω όχι μόνο για να παρουσιάσω αργότερα τη συμβολή της μελέτης του στη δημιουργία εργαλείων μέτρησης προσωπικότητας, αλλά και για να τονίσω την άποψή του ό,τι ΔΕΝ υπάρχουν γενικευμένες προσεγγίσεις θεραπείας και μελέτης του κάθε ανθρώπου λόγω της μοναδικότητάς μας. Κάθε προσέγγιση πρέπει να είναι εξειδικευμένη και κάθε αποτέλεσμα αν και φαινομενικά/ονομαστικά ίδιο, δεν είναι επί της ουσίας ΠΟΤΕ ίδιο γιατί ο καθένας μας είναι μια μοναδική περίπτωση με τα ξεχωριστά βιώματα και ανάγκες.
'Οπως είχε πει άλλωστε και ο ίδιος:
"Καλό θα ήταν όποιος επιθυμεί να γνωρίσει την ανθρώπινη ψυχή να αποχαιρετήσει τις μελέτες του και να περιπλανηθεί στον κόσμο με ανοικτή καρδιά. Στη φρίκη των φυλακών, στα ψυχιατρικά άσυλα και τα νοσοκομεία, στις σκοτεινές ταβέρνες των προαστίων, στα πορνεία και στα χαρτοπαικτικά καταγώγια, στα κοσμικά σαλόνια, στο χρηματιστήριο, στις σοσιαλιστικές συγκεντρώσεις, στις εκκλησίες, μέσα από την αγάπη και το μίσος, την εμπειρία των παθών κάθε μορφής στο δικό του σώμα, θα δρέψει πλουσιότερες σοδειές γνώσης από αυτές που μπορούν να του προσφέρουν τα βιβλία και θα γνωρίσει πώς να συμπεριφέρεται ως γιατρός στον ασθενή, με αληθινή γνώση της ανθρώπινης ψυχής."
ความคิดเห็น